The Greeks Get It (Do we?)

Απόσπασμα από την ιστοσελίδα Towards Freedom και το άρθρο του Chris Hedges.

"Here’s to the Greeks. They know what to do when corporations pillage and loot their country. They know what to do when Goldman Sachs and international bankers collude with their power elite to falsify economic data and then make billions betting that the Greek economy will collapse. They know what to do when they are told their pensions, benefits and jobs have to be cut to pay corporate banks, which screwed them in the first place. Call a general strike. Riot. Shut down the city centers. Toss the bastards out. Do not be afraid of the language of class warfare—the rich versus the poor, the oligarchs versus the citizens, the capitalists versus the proletariat. The Greeks, unlike most of us, get it...."
ολόκληρο το άρθρο μπορείτε να το βρείτε στο http://towardfreedom.com/home/content/view/1974/1/


Τι στ' αλήθεια έχουμε καταλάβει εμείς ως έλληνες; το ότι ο ένας έκλεβε τον άλλον; ότι οι πολιτικοί άνδρες και γυναίκες αυτής της χώρας μας κλέβανε και εμείς τους καμαρώναμε για μάγκες; ότι ζούσαμε με το όνειρο μιας θεσούλας στο δημόσιο ώστε να μας πληρώνουν για να καθόμαστε και να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο; Τι έχουμε καταλάβει; πως ότι έχει κερδηθεί από το εργατικό κίνημα μέσα στους αιώνες έχει καταπατηθεί με τις ευλογίες όλων των κυβερνήσεων σοσιαλιστικών και μη; πως τραβάμε για μία οικονομία δουλοπαροικίας προκειμένου να τραβήξουμε τις ξένες επενδύσεις; και με κάποιο τρόπο αυτές οι περιβόητες ξένες επενδύσεις θα σώσουν την χώρα χωρίς να μας ενδιαφέρει το γεγονός ότι θα εξαθλιώσουν τους πολίτες αυτής της χώρας; αλλά ως γνωστόν τα νούμερα έχουν πάντα μεγαλύτερο ενδιαφέρον από τους ανθρώπους καθώς χωράνε σε μία κόλλα χαρτί ενώ οι άνθρωποι δεν φαίνεται να χωράνε πουθενά.

Et in Arcadia ego

Η λατινική φράση “Et in Arcadia ego” εμφανίζεται σε δύο πίνακες του Nicolas Poussin (1594–1665) με τίτλο «Οι βοσκοί της Αρκαδία». Οι πίνακες παρουσιάζουν βοσκούς οι οποίοι ανακαλύπτουν έναν τάφο πάνω στον οποίο έχει γραφτεί η γνωστή φράση. Ο πιο διάσημος από τους δύο πίνακες βρίσκεται στο μουσείο του Λούβρου.


Η φράση “Et in Arcadia ego” συνήθως μεταφράζεται ως «ακόμα και στην Αρκαδία εγώ υπάρχω», σαν να μας μιλά ο θάνατος και να μας θυμίζει ότι ακόμα και σε ένα ειδυλλιακό και για την εποχή εξιδανικευμένο τόπο όπως η αρχαία Αρκαδία ο θάνατος εξακολουθεί να υπάρχει. Μία άλλη μετάφραση μας λέει ότι «και εγώ ήμουν Αρκάς» ο άνθρωπος δηλαδή που είναι θαμμένος έζησε και αυτός στην Αρκαδία και απόλαυσε τις χαρές της ζωής. Αν και η πρώτη μετάφραση φαίνεται να είναι η επικρατέστερη η εικόνα και η αίσθηση που αφήνει η φράση πάνω στον τάφο παραμένει η ίδια, η υπενθύμιση του θανάτου, της θνητότητας και της φθαρτότητας.

Τους έχω βαρεθεί

Τις κρύες γυναίκες που με χαϊδεύουν,
τους ψευτοφίλους που με κολακεύουν,
που απ’ τους άλλους θεν παλικαριά
κι οι ίδιοι όλο λερώνουν τα βρακιά,
σ’ αυτήν την πόλη που στα δυο έχει σκιστεί,
τους έχω βαρεθεί.

Και πέστε μου αξίζει μια πεντάρα,
των γραφειοκρατών η φάρα,
στήνει με ζήλο περισσό,
στο σβέρκο του λαού χορό,
στης ιστορίας τον χοντρό το κινητή,
την έχω βαρεθεί.

Και τι θα χάναμε χωρίς αυτούς όλους,
τους Ευρωπαίους, τους προφεσόρους,
που καλύτερα θα ξέρανε πολλά,
αν δεν γεμίζαν ολοένα την κοιλιά,
υπαλληλίσκοι φοβητσιάρηδες, δούλοι παχιοί,
τους έχω βαρεθεί.

Κι οι δάσκαλοι της νεολαίας νταντάδες,
κόβουν στα μέτρα τους τους μαθητάδες,
κάθε σημαίας πλαισιώνουν τους ιστούς,
με ιδεώδεις υποτακτικούς,
που είναι στο μυαλό νωθροί,
μα υπακοή έχουν περισσή,
τους έχω βαρεθεί.

Κι ο παροιμιώδης μέσος ανθρωπάκος,
κέρδος ποτέ μα από παθήματα χορτάτος,
που συνηθίζει στην κάθε βρωμιά,
αρκεί να έχει γεμάτο τον ντορβά
κι επαναστάσεις στ’ όνειρά του αναζητεί,
τον έχω βαρεθεί.

Κι οι ποιητές με χέρι υγρό,
υμνούνε της πατρίδας τον χαμό,
κάνουν με θέρμη τα στοιχειά στιχάκια,
με τους σοφούς του κράτους τα ‘χουνε πλακάκια,
σαν χέλια γλοιώδικα έχουν πουληθεί,
τους έχω σιχαθεί.

Στίχοι Wolf Birman σε μετάφραση Δημοσθένη Κούρτοβικ